Ósigur gegn rauða hernum á Emirates

Mikið hefur gengið á í herbúðum Arsenal síðustu daga. Menn hafa farið frá félaginu, aðrir hafa farið í leikbönn og enn aðrir eru meiddir. Það hefur því líklega verið pínu hausverkur hjá Wenger og félögum hvernig ætti að stilla upp liði dagsins. Það var svo sem ágætlega gert, Carl Jenkinson fékk tækifærið og byrjaði í hægri bakverði á meðan Bacary Sagna færði sig yfir á þann vinstri. Nautakjötið frá Ghana fékk svo að byrja í stöðu varnarsinnaðs miðjumanns þar sem að Song tók út bann.

Frimpong var ekki lengi að næla sér í gult spjald og má skrifa reynsluleysi á það spjald. Hann hélt þá að Arsenal ætti innkast og tafði þar af leiðandi leikinn og fékk gult spjald fyrir vikið. 10 mínútum síðar fékk Koscielny í bakið og var skipt útaf fyrir hinn unga Ignasi Miquel sem var þarna að þreyta frumraun sína í deildinni.

Maður varð nokkuð svartsýnn á framhaldið enda þrír óreyndir leikmenn í liði Arsenal á móti nokkuð sterku liði Liverpool. Það var hinsvegar ekki hægt að kvarta yfir unglingunum heldur fór pirringurinn yfir á miðjuna þar sem að menn eins og Ramsey, Arshavin og Walcott áttu afar dapran leik. Samir Nasri var óvænt í byrjunarliði enda ennþá á launaskrá félagsins og því um að gera að nota kauða. Hann sýndi oft á tíðum lipra takta og væri það óskandi ef hann tæki eitt tímabil til viðbótar. Annars var það Emmanuel nokkur Frimpong sem var allt í öllu á miðjunni fyrir Arsenal. Tæklingar, sendingar og almenn viðvera var eitthvað sem kætti stuðningsmenn Arsenal á annars döprum degi.

Liðin skiptu völdunum á milli sín í fyrri hálfleiknum og þurfti Szczesny að taka á honum stóra sínum í eitt skiptið þegar Andy Carroll skallaði að marki. Frimpong átti svo gott hlaup sem endaði með skoti en Pepe Reina varði í horn. Lítið fleira markvert gerðist í fyrri hálfleiknum.

Martin Kelly dúndraði í utanverða stöngina í síðari hálfleik áður en Frimpong og félagar tóku völdin á miðjunni. Arsenal-menn voru búnir að finna taktinn þegar það óhjákvæmilega gerðist, Frimpong fór klaufalega í tæklingu og uppskar sitt annað gula spjald en fram að því hafði hann verið einn besti maður vallarins að mati Nallarans. Eftir þetta var róðurinn þungur fyrir Arsenal enda akkeri miðjunnar farið í ískalda sturtu.

Strax eftir þetta var þeim Andy Carroll og Dirk Kuyt kippt af velli og kynntir voru til leiks Luis Suárez og Raul Meireles sem áttu eftir að klára leikinn fyrir Liverpool menn. Fyrra markið átti þó aldrei að standa en þá var Suárez fyrir innan þegar sendingin kom og hafði þar af leiðandi áhrif á vörn Arsenal sem reyndi að hreinsa boltann frá marki en settu hann í staðinn yfir marklínuna. Virkilega svekkjandi sérstaklega í ljósi þess að ekki var hægt að kvarta yfir vörn Arsenal fram að þessu.

Liverpool héldu svo restina út og ekki einu sinni kóngurinn frá Danaveldi gat ógnað marki rauða hersins eftir þetta. Þess í stað bætti Suárez við löglegu marki eftir að Liverpool hafði sundrað vörn Arsenal og því gat maður kyngt þessu tapi betur en ella.

Eftir að lokaflautið gall púuðu stuðningsmenn Arsenal gríðarlega á Arsene Wenger og það þykir deginum ljósara að pressan eykst með hverjum deginum sem líður á franska hagfræðingnum. Hann hefur nú 11 daga til þess að bæta við sig mönnum og það er eins gott að hann geri það því að annars erum við að tala um baráttu um 6. sæti í lok leiktíðar.

Maður leiksins: Thomas Vermaelen  

Líklegt er að Wenger gangi með þessa á næstu dögum.

Naumur sigur á Udinese & Eboue farinn

Fyrri leikur liðanna í undankeppni Meistaradeildarinnar fór fram á Emirates í kvöld þar sem Arsenal bar 1-0 sigur úr bítum. Bæði lið nokkuð vængbrotin eftir sumarið en margir lykilmenn eru horfnir af braut þó aðallega hjá Udinese. Hjá Arsenal spiluðu þó leikbönn líka inní en Persie, Nasri og Wenger tóku allir út bann.

Tvær breytingar voru gerðar á liðinu en Chamakh og Walcott komu inn fyrir Persie og Arshavin. Ég verð að lýsa yfir óánægju minni með hann Chamakh greyið en ljóst er að Arsenal verður í vondum málum ef þeir missa Persie í meiðsli sem af reynslunni að dæma ætti að vera afar líklegt. Þá hafa Arsenal til taks hinn málglaða Bendtner (allavega ennþá) og Chamakh þó að Walcott og Gervinho eigi að geta leyst þessar stöður. Vonandi rífur Wenger upp veskið og splæsir í einn framherja sem er jafnvel kominn með smá gras á flötinn.

Það tók Arsenal aðeins fjórar mínútur að komast yfir og var þar að verki Theo Walcott eftir glæsilegt samspil á milli Chamakh, Sagna og Ramsey sem setti hann svo snyrtilega fyrir markið og ekki annað hægt en að skora. Því miður var þetta eina sóknin af þessu tagi í leiknum en leikmenn Arsenal virtust afar hugmyndasnauðir fram á við og greinilegt að mikill söknuður er í leikmönnum á borð við Fabregas, Nasri, Persie og Jack Wilshere. Allt annað var þó að sjá til Udinese á köflum og virtust þeir vera líklegri til að jafna heldur en Arsenal að bæta við. Má þá helst nefna til sögunnar aukaspyrnur Di Natale í sitthvorum hálfleiknum og ævintýralegur sprettur Armero þar sem Szczesny gerði vel í markinu. En vörnin stóð plikt sína og hélt hreinu sem eru ánægjulegar fréttir fyrir okkur Arsenal menn og má að mörgu leyti þakka innkomu Thomas Vermaelen aftur í liðið sem tók sig afar vel út sem fyrirliði og að mínum dómi ætti að sinna þeirri skyldu hér eftir.

1-0 sigur því staðreynd og ljóst er að eftir Arsenal bíður erfiður leikur á útivelli gegn spræku liði Udinese. Þar fáum við þó til baka van Persie og jafnvel einhverja fleiri hressa stráka.

Maður leiksins: Bacary Sagna

Leikurinn er þó ekki það eina sem þykir fréttnæmt í dag en Emmanuel Eboue kvaddi okkur stuðningsmennina í dag og hélt til Tyrklands þar sem kauði ætlar að spreyta sig með mönnum á borð við Colin-Kazim Richards og Johan Elmander í Galatasaray. Eboue var hvers manns hugljúfi, hvort sem það voru samherjar, mótherjar eða stuðningsmenn. Ófáar treyjurnar seldust með nafni hans og númeri og mættu stuðningsmenn með borða á Barcelona leiki þar sem stóð "We didn't come to see Messi, we came to see Eboue". Annars stóð Eboue sig best árið 2006 þegar hann var hluti af vörninni sem hélt 10 sinnum hreinu á leiðinni í úrslitin í Meistaradeildinni. Hann afrekaði einnig að koma inná gegn Wigan en var tekinn útaf eftir 20 mínútna leik vegna lélegrar frammistöðu.

Eboue verður sárt saknað í klefanum og einnig á vellinum en eftir afdrifarík mistök hans gegn Liverpool á seinustu leiktíð var kominn tími á hann. Galatasaray verður nú mitt lið í Tyrklandi og aldrei að vita nema maður fjárfesti í einni Eboue treyju.

† Fyrirliðinn farinn til síns heima (Myndband)

Þá er sögunni endalausu nú loksins lokið. Í þrjú sumur hefur fyrirliði okkar, Cesc Fabregas, verið orðaður við endurkomu í heimahagana í Katalóníu. Í nótt var svo tilboði Barcelona tekið og í kjölfarið fór Fabregasið í læknisskoðun og skrifaði undir 5 ára samning við Börsunga.

Ekki lengi að þessu karlinn!

Arsenal gerði Fabregas að manni, á því leikur enginn vafi. Þeir gerðu hann hinsvegar ekki að sigurvegara en eina medalían sem hann fékk hjá Arsenal var fyrir sigurinn í FA-bikarnum gegn Manchester United árið 2005.

Fabregas var ástæðan fyrir því að Arsenal gat selt fyrrum fyrirliða sinn, Patrick Vieira, til Juventus sumarið 2005 og eru fáir Nallarar sem muna ekki eftir því þegar Fabregas lék á alls oddi gegn Vieira í Meistaradeildinni sama ár. Hann tók svo við fyrirliðabandinu af hinum óútreiknanlega William Gallas haustið 2008 og sinnti þeirri skyldu alveg þangað til fyrir helgi þegar hann lét van Persie fá bandið.

Í heildina spilaði Fabregas 303 leiki og skoraði í þeim 57 mörk og lagði upp 100 önnur. Glæsileg tölfræði það! Að mínu mati var tímabilið 2009-2010 hans besta hjá félaginu en þá skoraði hann 15 og lagði upp önnur 15 á félaga sína í 27 leikjum í deildinni. Guð má vita hvernig þessar tölur litu út hefði hann spilað þá 11 leiki sem uppá vantaði.

Það er með sorg í hjarta sem við Arsenal stuðningsmenn kveðjum fyrrum fyrirliða okkar en um leið erum við fegnir því að þurfa ekki að lesa fleiri orðróma um væntanleg félagsskipti hans til uppeldisfélags síns.

Nú er bara að vona að Wenger noti seðlana í að kaupa klassa miðjumann en líklegt er talið að það verði menn á borð við Jadson hjá Shaktar Donetsk eða Marvin Martin hjá Sochaux. Spánverjinn Juan Mata hefur einnig verið orðaður við Arsenal í sumar en ólíklegt er að eitthvað verði úr því. Við Nallarar myndum heldur ekki slá hendinni á móti einum miðverði eða svo. En allt þetta verður komið í ljós 1. september.

Í lokin mæli ég síðan með þessu myndbandi sem fær ykkur mjög líklega til að fella tár svo hafið bréfþurrku við hendina því þetta er ekki fyrir viðkvæma!

Hvíldu í friði meistari!

11.09.2003-15.08.2011

Joey Barton í aðalhlutverki í markalausu jafntefli á St. James Park

Það var fátt um dýrðir í fyrsta leik Arsenal á þessu tímabili. 0-0 jafntefli á St. James Park staðreynd og 1 stig í hús.

Eins og allir vita þá voru Nasri og Fabregas ekki í hóp en mikið hefur verið rætt og ritað um framtíð þeirra uppá síðkastið. Hr. Wenger tók því skynsamlega ákvörðun með að skilja þá eftir enda ekkert að gera við leikmenn sem sjá framtíð sína annarsstaðar. Jack Wilshere og Abou Diaby voru svo frá vegna meiðsla og því voru gæðin minni en ella á miðjunni í dag.

Fátt var um fína drætti í leiknum í dag en Arsenal stjórnaði leiknum án þess þó að skapa sér nein afgerandi færi. Gervinho átti fínar rispur á köntunum en klikkaði þó alltaf á síðustu snertingunni og þar með runnu sóknir Arsenal útí sandinn. 

Eftir afar daufan leik var komið að Alex Song. Joey Barton hafði brotið á honum og dæmd var aukaspyrna. Fyrir Song var það ekki nóg svo hann tók sig til og traðkaði á löpp Bartons sem að þessu sinni var ekki í skó. Barton brást auðvitað illa við og spurði fjórða dómarann hvort hann væri með sjónskekkju. Song slapp þarna en líklega verða eftirmálar þegar sambandið skoðar myndbrot frá leiknum. 

Á 75. mínútu gerðist svo ótrúlegt atvik. Gervinho átti hlaup inní teig þar sem hann féll við litla snertingu. Fisk eða ekki fisk, Peter Walton brást allavega ekki við og lét leikinn halda áfram. Einn leikmaður á vellinum var þó ekki sáttur. Joey Barton gekk að Gervinho, reif hann upp, tuskaði hann til og ausaði yfir hann fúkyrðum. Gervinho brást að sjálfsögðu illa við og þrátt fyrir að leikmenn Newcastle og Arsenal reyndu að stígja þeim í sundur náði Gervinho að slá létt í hnakkann á Barton sem féll með tilþrifum. Mikil kaldhæðni í því þar sem að Barton var nýbúinn að skamma Gervinho fyrir leikaraskap! Fyrir vikið fékk Gervinho rauða spjaldið en Barton aðeins gult. Lítið réttlæti í því að mínu mati og leikurinn eyðilagður fyrir vikið. 

Fátt annað markvert gerðist í leiknum eftir þetta fyrir utan holdarfarið á Emmanuel Frimpong sem minnti helst á líkamsbyggingu Micah Richards. 

Frimpongarinn á góðum degi.

Niðurstaðan því jafntefli sem voru sanngjörn úrslit að mati Nallarans. 

Maður leiksins: Thomas Vermaelen